De beste luchtbevochtiger
We hebben 24 luchtbevochtigers getest. De beste voor ons is de Philips HU4814. De verdamper bevochtigt de ruimte gelijkmatig, is gemakkelijk te onderhouden en biedt de beste prijs-kwaliteitverhouding – ook al kwam hij in de test niet als beste uit de bus wat betreft de bevochtigingsprestaties. Eenheden met extra luchtwassing zijn beduidend duurder. Ultrasone vaporizers zijn de goedkoopste manier om een hogere luchtvochtigheid te bereiken, maar er zijn enkele nadelen te accepteren.
Vooral in de winter hebben veel mensen last van droge lucht in de huiskamer. Een goede remedie is het gebruik van luchtbevochtigers, waarvan sommige er zelfs heel stijlvol uitzien en goed in het interieur passen.
De prijsklasse van de toestellen is enorm: Goedkope toestellen zijn verkrijgbaar vanaf 30 euro, maar u kunt ook meer dan 400 euro uitgeven voor een luchtbevochtiger. Moet dit echt?
De prijsverschillen kunnen deels worden verklaard door de drie verschillende bevochtigingstechnieken die in luchtbevochtigers worden gebruikt. Ze werken ofwel aan het verdampingsprincipe, ofwel aan het verdampen van water, ofwel aan het verstuiven ervan met ultrasoon geluid. De voor- en nadelen van elke technologie kunt u lezen in het hoofdstuk “Drie bevochtigingstechnieken”.
We hebben 24 luchtbevochtigers met verschillende bevochtigingsprincipes getest, waarvan er momenteel nog 18 beschikbaar zijn. Hier zijn onze aanbevelingen in het korte overzicht.
Hoe wordt droge lucht geproduceerd?
Hoeveel water door de lucht kan worden geabsorbeerd, hangt in belangrijke mate af van de temperatuur van de lucht. Bij 20 graden Celsius kan de lucht in een ruimte van 20 vierkante meter maximaal 830 milliliter absorberen, dus iets meer dan een fles wijn. Bij nul graden Celsius daarentegen kan de lucht in dezelfde ruimte slechts maximaal 230 milliliter absorberen en bij -10 graden Celsius zelfs maar 110 milliliter.
Koude lucht kan veel minder water absorberen dan warme lucht
Dus zelfs als de lucht in de winter volledig verzadigd is met water, kunt u bij het ventileren met weinig water lucht in huis krijgen. Als de lucht vervolgens door het verwarmingssysteem wordt opgewarmd, neemt de maximale capaciteit van de lucht toe – met andere woorden, de relatieve luchtvochtigheid daalt. Als u nul graden koude lucht die volledig verzadigd is met water (100 procent luchtvochtigheid) verwarmt tot 20 graden, hebt u lucht in huis met slechts 27 procent relatieve luchtvochtigheid – de lucht is dus erg droog. Dit is wat algemeen bekend staat als “droge verwarmingslucht”.
Droge lucht wil vocht absorberen, dat het onder andere op onze huid en slijmvliezen aantreft. Het resultaat: ze drogen uit. Dit kan leiden tot irritatie en je wordt vatbaarder voor infecties. Het bevochtigen van woonruimtes helpt hiertegen.
Als u besluit de lucht te bevochtigen met een apparaat naar keuze, duurt het in het begin een tijdje totdat droog hout in meubels of de parketvloer en objecten zoals boeken de eerste partij vocht hebben opgenomen. Pas dan stijgt de luchtvochtigheid in de ruimte aanzienlijk. Het maakt niet uit welk type luchtbevochtiger u kiest: Het is aan te raden om het in het begin één of twee dagen op volle kracht te laten werken.
Wat is de optimale luchtvochtigheid?
Als je de fabrikanten van luchtbevochtigers vraagt, krijg je heel relevante uitspraken over welke luchtvochtigheid de juiste is voor het menselijk organisme en zijn gezondheid. Maar als je wat meer vraagt, krijg je meer gedifferentieerde informatie, waarvan sommige zelfs tegenstrijdig zijn.
Het Federaal Milieuagentschap beveelt een vochtigheidsgraad van 40-60 procent aan in leefruimtes. Dergelijke waarden worden door de meeste mensen als aangenaam ervaren. Het hoofd van het Federaal Milieuagentschap Dr.-Ing. Heinz-Jörn Moriske noemt 30 procent als ondergrens. Men voelt zich er echter alleen prettig bij als er geen stof in het neusslijmvlies komt. Helaas kan dit snel gebeuren bij 30 procent luchtvochtigheid. Meer dan 60 procent luchtvochtigheid is niet geschikt voor woonruimtes, omdat er dan schimmel kan ontstaan.
De Duitse Vereniging voor Otorinolaryngologie geeft ook advies over vochtigheid vanuit medisch oogpunt. Het beschouwt 20 graden kamertemperatuur en 50 procent relatieve luchtvochtigheid in woonruimtes als optimaal. Dit betekent dat het aanbevolen bereik voor de longfunctie tussen 40 en 60 procent precies goed is.
Tussen 40 en 60 procent luchtvochtigheid wordt als aangenaam ervaren
Als de luchtvochtigheid 30 procent of minder is, is dit niet schadelijk voor de gezondheid, maar kan dit als onaangenaam worden ervaren – dit verschilt van persoon tot persoon. De slaapkamer moet echter koeler en droger zijn dan de woonkamers. Leeftijd speelt ook een rol in hoe we ons voelen: oudere mensen zijn gevoeliger voor droge lucht dan jonge mensen. Dit is meestal te merken aan de frequentere neusbloedingen. In dergelijke gevallen raden artsen een luchtvochtigheidsgraad van 60 procent aan.
De Duitse Dermatologische Vereniging heeft zich ook uitgesproken over het onderwerp luchtvochtigheid. Net als de longen en de slijmvliezen voelt ook de huid het meest comfortabel aan met 40 tot 60 procent vocht. Er zijn echter geen vastgestelde, duidelijke grenswaarden.
Drie bevochtigingstechnieken
Er zijn drie verschillende methoden om de lucht te bevochtigen. Alle drie worden ze gebruikt in luchtbevochtigers – en ze hebben alle drie voor- en nadelen.
Verstuiver
Voor het vernevelen van water kunt u in principe ook de bekende handspuit gebruiken, die vaak wordt gebruikt voor het bevochtigen van planten. Door middel van een handpomp wordt water door een sproeier geperst en worden kleine luchtdruppeltjes in de ruimte verdeeld. Maar deze bevochtigen niet alleen de lucht, maar ook meubels of papier.
Ultrasone vaporizers doen in principe precies hetzelfde. Ze laten het water hoogfrequent trillen en produceren zeer fijne waterdruppels. Deze worden door de apparaten uitgeblazen, zodat ze in de lucht en in de ruimte worden verspreid. Vanaf een bepaalde uitgangshoeveelheid vormt zich een duidelijk zichtbare, lichte nevel direct boven het apparaat, die voortdurend oplost. Meubels of de vloer in de buurt zullen vochtig worden door een grotere hoeveelheid output.
Als het water dat uit de pijp komt zeer kalkhoudend is, kan het met ultrasone verstuivers gebeuren dat er na verloop van tijd een fijne kalkfilm op de meubels komt. Ook op het gebied van hygiëne heeft verstuiving een nadeel ten opzichte van andere technieken. Als er ziektekiemen in het water zitten, zitten ze in de waterdruppels, zoals het Federaal Milieuagentschap uitlegt. Daarom zou men met dit soort luchtbevochtiging de kiemen direct inhaleren, wat tot gezondheidsproblemen zou kunnen leiden. De andere luchtbevochtigingsprincipes daarentegen houden de kiemen in het apparaat, ze komen niet in de lucht die we inademen. Daarom wordt gezegd: Met verstuivers moet je heel vaak een grondige schoonmaakbeurt doen!
Verdampen
Als je water opwarmt, verdampt het. Hoe heter het is, hoe sneller het verdampt. Met de ketel of de kookpot wordt veel stoom geproduceerd, als je kommen water op de kachel zet gaat het langzamer, maar het principe is hetzelfde.
De natuurlijke luchtcirculatie in de ruimte verdeelt het vocht meestal grotendeels gelijkmatig. Volgens het Federaal Milieuagentschap is er niets op tegen om precies hetzelfde te doen, zolang de bovengenoemde hygiënerichtlijnen in acht worden genomen. Een hygrometer zal u vertellen of er al dan niet voldoende luchtvochtigheid in de ruimte wordt gecreëerd volgens uw wensen.
In onze wintertest produceerden twee kleine kommen in een ruimte van 15 vierkante meter een relatieve luchtvochtigheid van ongeveer 35 procent bij een kamertemperatuur van ongeveer 21 graden – te weinig voor de meeste mensen.
Er zijn dus ook speciale verdampers als bevochtigers. Ze zijn ook relatief goedkoop. Deze apparaten hebben echter ook twee nadelen: Aan de ene kant hoor je vaak het geluid van kokend water, aan de andere kant verbruiken ze veel elektriciteit. Toch zijn ze een betere keuze dan verstuivers als je niet veel geld wilt uitgeven aan het apparaat zelf.
Vernevelen
Iedereen weet ook van verdamping, bijvoorbeeld bij het ophangen van wasgoed om te drogen. De lucht neemt automatisch vocht op terwijl het op natuurlijke wijze door de kamer circuleert, omdat het droger is dan de was.
KNO-arts Jörg Lindemann wijst erop dat in de regel het gewoon ophangen van de was regelmatig zorgt voor voldoende luchtvochtigheid in een appartement. Dit is bijvoorbeeld gemakkelijk het geval bij de wasserij van een gezin van vier. Daarnaast zijn frequent koken en douchen of baden ook gebruikelijk, omdat dit vocht zich ook over het hele appartement verspreidt en de luchtwegen verfrist.
Regelmatig nat wasgoed drogen, zorgt voor een goede luchtvochtigheid
Met de juiste luchtbevochtigers gebeurt er eigenlijk niets anders dan wat er gebeurt als de was wordt gedroogd: de kamerlucht komt in contact met een bevochtigd oppervlak en absorbeert van daaruit het vocht.
Om het apparaat zo compact mogelijk te maken, moet je in een kleine ruimte veel bevochtigd oppervlak creëren. Er zijn twee verschillende oplossingen: ofwel verdeelt u het water in een soort spons, die door zijn structuur een groot oppervlak biedt, ofwel verdeelt u het water op rollen met talrijke dunne platen.
Bovendien verhoogt een ingebouwde ventilator de luchtcirculatie in de verdampingsbevochtigers doelgericht, waardoor de efficiëntie verder toeneemt en de mate van luchtbevochtiging kan worden beïnvloed.
Het verdampingsprincipe heeft slechts één groot nadeel: de eenheden zijn vaak relatief duur om redenen die moeilijk te begrijpen zijn. Want de technologie hiervoor is eigenlijk eenvoudig.
Extra functie: luchtwassen
Daarnaast worden apparaten die niet alleen bevochtigen, maar ook de lucht reinigen, geprezen. Ze absorberen stof, pollen en andere fijne vaste stoffen, die bijzonder nuttig kunnen zijn voor mensen met een allergie.
Dit is een extra functie voor onze test, die we beschrijven, maar het heeft geen invloed op de evaluatie van de luchtbevochtigingsprestaties. We wilden u echter niet het interessante reinigingsaspect onthouden.
Zijn luchtbevochtigers bacterieslingshots?
Ook al blijven mensen er over praten: Bevochtigers met en zonder filters produceren geen gevaarlijke inhoud – mits u zorgt voor een normale netheid. Volgens Heinz-Jörn Möriske van het Bundesmilieubureau ontwikkelen ziektekiemen zich alleen in stilstaand water, vooral als het water wordt verwarmd en vervuild met stof. Dergelijke stilstaande wateren ontwikkelen zich ook in kleine nissen in apparaten waarin het water zich verzamelt en een gesloten oppervlak vormt. Hetzelfde geldt zelfs voor slechts dunne, filmachtige vochtoppervlakken. Individuele druppels daarentegen zijn onschadelijk.
In de zomer kan de ontkieming na ongeveer 14 dagen beginnen, in de winter duurt het nog langer. Degenen die hun luchtbevochtiger gebruiken, verbruiken het water in een veel kortere tijd. In dit geval worden er volgens de deskundige van het Federaal Milieuagentschap ook geen ziektekiemen geproduceerd.
Men dient zich te houden aan de aanbevolen reinigingscycli voor het betreffende apparaat. Dit voorkomt verkalking, maar geeft ook ziektekiemen geen kans. Alle filtertechnieken of additieven die de vorming van ziektekiemen voorkomen, worden door deskundigen als overbodig of zelfs gevaarlijk beschouwd.
Vocht kan in de filters blijven en zelfs de vorming van kiemen bevorderen. En of de additieven hun beloften nakomen is onzeker. Hij heeft zelfs zijn bezorgdheid geuit, want het is nooit bekend of de additieven de lucht die we inademen kunnen verontreinigen met chemicaliën, in tegenstelling tot de informatie van de fabrikant.
Watertoevoegingen tegen kiemvorming zijn overbodig
Op een gedetailleerde vraag van ons verklaarden de fabrikanten dat zij reinigingsadditieven “aanbevelen”. Ze willen de stoffen echter ook niet als “noodzaak” voorschrijven. Conclusie: De daaruit voortvloeiende kosten kunnen gemakkelijk worden vermeden, aangezien het hoogste principe de gebruikelijke hygiënevoorschriften moet volgen.
Dit is hoe we hebben getest
De test werd uitgevoerd in twee woonkamers met veel houten apparatuur (meubilair, parket). De eerste kamer had 40 vierkante meter vloeroppervlak, de tweede 16 vierkante meter. De test werd uitgevoerd in de winter, bij een kamertemperatuur van 20 graden en een relatieve luchtvochtigheid van ongeveer 34 procent zonder bevochtiging. We hebben de bevochtiging vergeleken met een hygrometer.
Naast de bevochtigingsprestaties werden ook de hygiënische omstandigheden, de reiniging, de behandeling en de uitrusting geëvalueerd. Tot slot zetten we het resultaat in relatie tot de prijs. De testapparaten kosten tussen de 20 en 300 euro.
Onze lijst met zorgvuldig gekozen luchtbevochtigers:
- favoriet PHILIPS HU4810/10
Ben je opzoek naar een luchtbevochtiger met weinig poespas, dan is de Philips HU4810/10 een goede keuze. Deze luchtbevochtiger beschikt over één draaiknop waarmee je het apparaat bedient. - BEURER LW 220
De Beurer luchtwasser LW220 bevochtigd te droge lucht en zuivert tegelijkertijd de lucht door deze te ontdoen van huisstof, pollen, dierlijke haren en luchtjes. De lucht wordt “schoongewassen” zoals dat in de natuur wordt gedaan door regen. - VENTA LW25
Wil je de lucht in huis bevochtigen en reinigen tegelijk, dan is de Venta LW25 Wit een goede keuze. Deze luchtbevochtiger zuivert en bevochtigt de lucht in een ruimte tot 40 vierkante meter. Dit doet hij met behulp van roterende schijven in water.